Mieczysław Ewaryst Barwicki, urodzony 20 października 1898 roku w Jarocinie, to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiej muzyki. Jego życie zakończyło się 20 czerwca 1969 roku w Poznaniu, jednak jego dziedzictwo muzyczne trwa nadal.
Barwicki był nie tylko wybitnym dyrygentem chóralnym, ale także aktywnym wydawcą muzycznym oraz wpływowym działaczem w ruchu śpiewaczym w Polsce. Jego zaangażowanie w rozwój muzyki chóralnej pozostawiło trwały ślad na polskiej scenie muzycznej, inspirując kolejne pokolenia muzyków i miłośników śpiewu.
Życiorys
Mieczysław Barwicki był synem Kazimierza, który był znanym działaczem oraz wydawcą muzycznym, i Marii z Gummerów. Kształcenie rozpoczął w Poznaniu, gdzie ukończył szkołę handlową, a następnie zdobył tytuł mistrza drogownictwa. Już od 1920 roku zaangażował się w amatorski ruch muzyczny, prowadząc chóry oraz orkiestry w podpoznańskich miejscowościach, takich jak Żabikowo, Swarzędz oraz Września.
W 1927 roku objął stanowisko dyrygenta Okręgu II Wielkopolskiego Związku Śpiewaczego, który obejmował powiat poznański. Jego repertuar obejmował dzieła takich kompozytorów jak Stanisław Moniuszko, Karol Kurpiński oraz Feliks Nowowiejski. W osobistym życiu, w 1931 roku doświadczył straty, gdy zmarł jego ojciec. Po jego śmierci przejął część obowiązków chóralnych oraz prowadził wydawnictwo muzyczne w Poznaniu do 1949 roku.
W czasie II wojny światowej, w 1939 roku, Mieczysław uczestniczył w kampanii wrześniowej. W 1940 roku jego rodzina została wysiedlona przez niemieckich okupantów na Kielecczyznę. Ponadto, w latach 1941–1942 był więziony przez Niemców. Następnie od 1942 do 1944 roku mieszkał w Warszawie. 23 lutego 1945 roku powrócił do Poznania. Jego starania o zabezpieczenie dużych zbiorów materiałów nutowych przed Niemcami przyczyniły się do szybkiej reaktywacji chórów wielkopolskich po wojnie.
W swojej karierze pełnił funkcję redaktora w Życiu Muzycznym, a później w Śpiewaczym (1946–1947 oraz 1948). Od 1945 do 1950 roku zasiadał jako sekretarz generalny w Wielkopolskim Związku Śpiewacza i był zaangażowany w działania tej organizacji aż do końca swojego życia. Został pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu (pole 15-D-0-36).
Rodzina
Jego małżonką była Seweryna Maćkowiak, z którą zawarł związek małżeński 15 kwietnia 1934 roku.
Para doczekała się trzech synów: Jana, który urodził się 1 marca 1935, Andrzeja, który przyszedł na świat 5 lutego 1936, oraz Aleksandra, którego narodziny miały miejsce 16 lutego 1938.
Odznaczenia
Wśród osiągnięć Mieczysława Barwickiego warto wymienić jego liczne odznaczenia, które odzwierciedlają jego wkład w działalność społeczną i patriotyczną.
- wielkopolski krzyż powstańczy,
- złoty krzyż zasługi,
- krzyż za wolność i demokrację.
Przypisy
- Informacje na stronie um.poznan.pl
- Barbara Zakrzewska-Nikiporczyk, biogram, w: red. Jan Hellwig, Amatorski zorganizowany ruch śpiewaczy Wielkopolski w latach 1892–1992, Wielkopolski Związek Śpiewaczy, Poznań, 1990 r., s. 338
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Katarzyna Polewany | Elisabeth Schwarzkopf | Tadeusz Lewandowski (fotograf) | Elżbieta Wojnarowska | Maciej SikorskiOceń: Mieczysław Barwicki