Jan Jajor


Jan Jajor, urodzony 6 października 1939 roku w Jarocinie, był postacią szczególną w kręgach regionalnych. Jego pasja do historii sprawiła, że stał się znanym, choć amatorskim historykiem, który z wielkim zaangażowaniem badał przeszłość swojego miasta i okolic.

Jajor zmarł 20 stycznia 2012 roku w tym samym miejscu, w którym przyszedł na świat, pozostawiając po sobie bogaty dorobek wiedzy i miłości do regionu.

Życiorys

Jan Jajor był synem Józefa, który był rymarzem oraz tapicerem, a zginął podczas kampanii wrześniowej w okolicach Warszawy. Jego matką była Marianna z domu Staniewskiej. Maturę zdał w 1958 roku w Państwowym Liceum Pedagogicznym z siedzibą w Krotoszynie. Dnia 16 sierpnia tegoż roku rozpoczął swoją karierę jako nauczyciel w szkole podstawowej w Śmiełowie, a później pracował również w Chrzanie oraz w Ludwinowie.

W 1962 roku Jan rozpoczął studia zaoczne na Wydziale Humanistyczno-Historycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. Obronił pracę magisterską w 1967 roku, której temat brzmiał: „Proces Polaków w Berlinie 1864–1865”. Kolejne kroki w jego edukacji to studia podyplomowe, które odbył w latach 1968–1970 z zakresu nauk politycznych na Wydziale Prawa UAM, a następnie, od 1970 do 1972 roku, kontynuował naukę na studiach podyplomowych związanych z kierowaniem i zarządzaniem oświatą.

W okresie 1970-1977 Jan Jajor pełnił funkcję podinspektora szkolnego w Wydziale Oświaty w Jarocinie. Od 1977 do 1989 roku pracował w PZPR w Jarocinie jako pracownik etatowy, aż do momentu przejścia na emeryturę. Jego zaangażowanie w życie lokalnej społeczności zaowocowało także tym, iż pełnił funkcję radnego powiatu jarocińskiego. Jan Jajor spoczywa na cmentarzu w Jarocinie.

Publikacje

Jan Jajor, od 1964 roku, intensywnie angażował się w publikowanie różnych materiałów o charakterze historycznym, biograficznym oraz krajoznawczym, przede wszystkim skupiając się na południowej Wielkopolsce.

W swojej twórczości opublikował łącznie 250 artykułów na temat wspomnianych dziedzin, w tym opracował 24 biogramy znanych postaci związanych z regionem.

Oprócz artykułów, Jan Jajor jest autorem dziesięciu książek, które wzbogaciły literaturę dotyczącą Wielkopolski. W 2003 roku założył Klub Regionalistów Ziemi Jarocińskiej, obejmując później stanowisko prezesa tej organizacji.

W kwietniu 2004 roku zainicjował wydawanie „Magazynu Regionalnego”, który szybko stał się istotnym źródłem informacji na temat historii Ziemi Jarocińskiej, przyczyniając się do szerzenia wiedzy o tym regionie.

Odznaczenia

W 2007 roku Jan Jajor otrzymał statuetkę „Dobosz Powstania”, co było zasługą Zarządu Głównego Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego.

W kolejnym roku, 2009, zdobył nagrodę Burmistrza Jarocina im. Stanisława Taczaka, która została przyznana za jego znaczące osiągnięcia na rzecz Ziemi Jarocińskiej.

Na 1 lipca 2011 roku zaplanowano uroczystość, podczas której wojewoda wielkopolski, Piotr Florek, wręczył mu Złoty Krzyż Zasługi. To odznaczenie, nadane przez prezydenta RP, przyznano mu za jego wkład i działalność na rzecz lokalnej społeczności.

W tym samym roku, 2011, Jan Jajor otrzymał również Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej, który został mu nadany przez Komitet Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.

Przypisy

  1. Jan Jajor [online], CSW2020 [dostęp 22.09.2023 r.]
  2. Tadeusz Krokos, Jan Jajor – historyk i regionalista Ziemi Jarocińskiej, w: Magazyn Regionalny, nr 6/2007, s. 34–35
  3. Jarocińska.pl, Zmarł Jan Jajor

Oceń: Jan Jajor

Średnia ocena:4.77 Liczba ocen:16